Historia parafii Tarnogród
Tarnogród, jako osada, został założony przywilejem lokacyjnym wydanym przez króla polskiego Zygmunta Augusta. Było to w maju 1567 roku, w środę, po święcie św. Stanisława. W tym akcie prawnym król wyznaczył uposażenie dla kapłana katolickiego i kościoła, który mieszczanie mieli wystawić. W 1568 roku Tarnogrodzianie zbudowali drewniany kościół pod wezwaniem Świętego Ducha, zwany szpitalnym. Był to pierwszy kościół w Tarnogrodzie, choć nie parafialny. Następnie, również z drewna, wzniesiono świątynię parafialną, do której już został skierowany kapłan, mimo że, formalnie parafia została erygowana przez biskupa przemyskiego, Wawrzyńca Goślickiego, aktem erekcyjnym parafii tarnogrodzkiej, wydanym w Brzozowie, dopiero 23 stycznia 1598 roku. Wcześniej jednak Jan Zamoyski wydał przywilej fundacyjny dla parafii i zapewnił jej uposażenie.
Ten drugi kościół, a pierwszy parafialny, spłonął w 1629 roku w samą procesję Bożego Ciała. Mianowany przez władze proboszczem ks. Andrzej Kłopocki sumptem Tomasza Zamoyskiego, własnym i parafian w latach 1632-1634 wystawił kościół z drewna, który odznaczał się piękną architekturą i bogato wyposażonym wnętrzem. Poświęcenia dokonał bp Zachariasz Nowoszycki, sufragan lwowski, z uposażenia biskupa przemyskiego - Szołdrskiego. Kościół poświęcono Przemienieniu Pańskiemu, św. Annie, św. Andrzejowi Apostołowi i św. Wawrzyńcowi w 1636 roku. Kościół ten przetrzymał burze dziejowe takie jak: najazdy Kozaków, Tatarów, Węgrów i Szwedów.
Kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego
Ponieważ drewniana świątynia nie dawała gwarancji trwałości i bezpieczeństwa, na wniosek biskupa przemyskiego, miejscowy proboszcz ks. Józef Łysakowski rozpoczął w 1750 roku budowę nowego kościoła murowanego. Planów dostarczył mu architekt Merettini, który zbudował wokół Lwowa budowle sakralne i świeckie. Część świątyni, tzn. zakrystię od strony północnej, prezbiterium i kaplicę Matki Bożej od strony południowej, zbudowano do roku 1764. W tym też roku rozebrano poprzedni kościół. Cała nawa została skończona za ks. infułata Baltazara Dulewskiego w latach 1771-1778. Kościół, w stylu barokowym, z pięknymi kapitelami z piaskowca wewnątrz i zewnątrz, z kamiennymi lampionami na frontonie, otrzymał tytuł Przemienienia Pańskiego.
W kościele znajduje się wielki manierystyczny ołtarz z II połowy XVII wieku. Sprowadził go do Tarnogrodu ks. Dulewski w 1783 roku z Kolegiaty Zamojskiej. Jest on pierwszym ołtarzem Katedry Zamojskiej, wykonany w Zamościu w 1635 roku na zamówienie samego kanclerza Jana Zamoyskiego. Ołtarz - według projektu B. Morando - polichromowany i złocony, wykonał z drewna sztukator F. Moller. Jego złocenie zakończono w 1782 roku. W polach znajdują się obrazy Boga Ojca, Przemienienie Pańskie - piękna kopia obrazu Rafaela - oryginał znajduje się w Bazylice św. Piotra w Rzymie, zaś na zasuwie jest Zwiastowanie, które wskazuje na Murilla - oryginał w Sewilli, oraz dwa boczne oryginalne obrazy na desce: św. Jan Ewangelista i św. Jan Chrzciciel. Obrazy zostały zamówione przez kanclerza Jana Zamoyskiego w 1601 roku.
Kaplica Matki Bożej
Została wybudowana w latach 1750-1764 wraz z prezbiterium i zakrystią. W ołtarzu znajduje się obraz, który jest kopią obrazu Matki Bożej Dzikowskiej. Na zasuwach znajdują się obrazy św. Mikołaja i św. Rocha, w zwieńczeniu Matka Boża Szkaplerzna. W kaplicy znajduje się także obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, który ofiarowali oo. Redemptoryści.
Ołtarze boczne
Prócz ołtarza w Kaplicy Matki Bożej, kościół aktualnie zdobi pięć ołtarzy bocznych. Są to:
- ołtarz św. Antoniego z obrazem na płótnie, a na zasuwie Pan Jezus na pustkowiu, w zwieńczeniu obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy;
- ołtarz św. Jana Nepomucena w zwieńczeniu obraz Matki Bożej Częstochowskiej;
- ołtarz Pana Jezusa Ukrzyżowanego, Chrystus snycerski XVII wieczny, w zwieńczeniu Pieta;
- ołtarz św. Franciszka, na zasuwie obraz św. Walentego na płótnie, w zwieńczeniu św. Tekla;
- ołtarz Matki Bożej Apostolskiej ma u spodu wizerunek ks. Kłopockiego, w zwieńczeniu św. Kazimierz Królewicz.
- ołtarz św. Antoniego z obrazem na płótnie, a na zasuwie Pan Jezus na pustkowiu, w zwieńczeniu obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy;
- ołtarz św. Jana Nepomucena w zwieńczeniu obraz Matki Bożej Częstochowskiej;
- ołtarz Pana Jezusa Ukrzyżowanego, Chrystus snycerski XVII wieczny, w zwieńczeniu Pieta;
- ołtarz św. Franciszka, na zasuwie obraz św. Walentego na płótnie, w zwieńczeniu św. Tekla;
- ołtarz Matki Bożej Apostolskiej ma u spodu wizerunek ks. Kłopockiego, w zwieńczeniu św. Kazimierz Królewicz.
Ambona i chrzcielnica, stylem nawiązujące do baroku, zostały wykonane w latach 1905-1910 przez Walentego Bazana z Bukowiny. Organy 18-głosowe - czeskiej firmy "Jan Tucek" - kupiono w 1910 roku. Polichromia wewnątrz kościoła została przemalowana przez Szymona Zina w latach 1880-1889.
Obok kościoła stoi zabytkowa dzwonnica z 1777 roku. Jej budowniczym jest profesor Akademii Zamojskiej, fundator i budowniczy kościoła w Goraju ks. Infułat Baltazar Dulewski.
Kościół pod wezwaniem Św. Rocha
Kościół drewniany z drzewa modrzewiowego został wybudowany za miastem przez mieszczan tarnogrodzkich około 1624 roku. Kościół jest poświęcony św. Rochowi, patronowi od zarazy. W ostatnich latach został gruntownie odnowiony z zachowaniem dawnej świetności. W kościele znajdują się: wczesnobarokowy ołtarz, osiemnastowieczne barokowe organy, krucyfiks w stylu rokokowym oraz kropielnica z graniu przy wejściu do świątyni. Kościół ten jest najstarszym drewnianym kościółkiem na Zamojszczyźnie.
Do parafi należą miejscowosci:
Korchów I, Korchów II, Luchów Górny, Płusy, Tarnogród, Wola Różaniecka
Kościoły filialne:
- Tarnogród - kościół p.w. św. Rocha
- Korchów
- Wola Różaniecka
Odpusty:
06 sierpnia - Przemienienie Pańskie (kościół parafialny)
16 sierpnia - św. Rocha (kościół św. Rocha)
3 Maja - NMP Królowej Polski (Korchów)
Niedziela przed 16 lipca - NMP z Góry Karmel (Wola Różaniecka)
Powołania z terenu parafii:
ks. Wincenty Cap (archidiec. lubelska), ks. Waldemar Dudziński, ks. Wiesław Lipka (archidiec. warmińska), ks. Ryszard Lis (archidiec. lubelska), ks. Janusz Rzeźnik (archidiec. lubelska), ks. Jan Sereda (CSMA), ks. Jan Strep (archidiec. lubelska), ks. Jacek Zieliński, o. Dariusz Łysakowski, ks. Krystian Bordzań, ks. Adam Mulawa, ks. Ryszard Bordzań, ks. Maciej Banach
Księża pochowani na miejscowym cmentarzu:
ks. Konstanty Polaczek, ks. Edmund Bogusławski, ks. Michał Larwiński, ks. Michał Krypiakiewicz, ks.Jan Bieniasiewicz, ks. Antoni Mulawa, ks. Edward Ludwicki