Straż Honorowa
Straż Honorowa powstała 13 III 1863 roku, a było to w liturgiczne święto Pięciu Ran Chrystusa w Bourg-en-Bresse koło Lionu we Francji. W rok po założeniu Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa uzyskała aprobatę papieża Piusa XI, który nazwał się pierwszym członkiem Straży Honorowej, a także aprobatę trzydziestu biskupów Francji i innych krajów Europy. Ponad 110 klasztorów przystąpiło do Dzieła, a w dwunastu krajach Europy rozpowszechniło się ono wśród wiernych świeckich, m.in. we Włoszech, Hiszpanii, Austrii, Niemczech, Belgii, Szwajcarii i Grecji. Aktualnie Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa istnieje w 15 krajach Europy, 12 krajach Afryki, 12 krajach obu Ameryk i 6 krajach Azji.
W Polsce Bractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa zostało kanonicznie założone przez bpa Antoniego Gałeckiego przy Kościele ss. Wizytek w Krakowie, w 1869 roku, a dekretem nuncjusza Achillesa Rattiego podniesiono je do godności Arcybractwa dla całej Polski w 1919 roku i tak jest do dnia dzisiejszego.
Zegar Straży utworzony jest przez wieniec z gwiazd 12, obejmuje on cały świat i zawsze jest ktoś, kto czuwa, czci Boskie Serca, które znajduje się wewnątrz tarczy. Jest ono nieustannie oplecione modlitwą czcicieli, których oznaczają te gwiazdy. To jest tak, że jeżeli my, w Polsce, śpimy to czuwają w innym zakątku świata. Czuwanie to polega na szczególnym łączeniu się z Jezusem podczas obranej przez siebie modlitwy. Ofiarujemy w niej Boskiemu Sercu to wszystko czym się zajmujemy. Nade wszystko myślą i sercem łączymy się z Jezusem, pozostając przy wykonywaniu codziennych zajęć. Tak więc zasadniczym rysem jest to, iż Straż nie ma w swym założeniu, by obraną godzinę spędzać wyłącznie w świątyni; jeśli jest taka możliwość - należy z niej skorzystać, jednak nie jest to wymagane. Dusza ma się kierować ku Jezusowi, który pełen smutku czeka na wynagrodzenie - a wynagradzać ma miłością; stawać się apostołem w sprawach codziennych; nawiązać jedność z Chrystusem w czasie, o którym nikt nie wie. W każdej godzinie oprócz intencji własnych, polecamy Bogu wyznaczone intencje, tzn.:
• 12-13 Kościół św. Papież, biskupi, kapłani, seminaria i nowicjaty
• 13-14 narody, rządzący, pokój i porozumienie
• 2-3 wszelkie instytucje polityczne, cywilne, społeczne
• 3-4 nawrócenie grzeszników i dalekich od wiary
• 4-5 nauczanie i wychowywanie młodzieży, nauczyciele, wybór zawodu i powołania
• 5-6 praca i wszystkie wypływające z niej problemy społeczne i ekonomiczne
• 6-7 osoby dotknięte strapieniem, narażone na pokusy i doświadczenia
• 7-8 rodzina, ojcowie i matki, małżeństwa chrześcijańskie i narzeczeni
• 8-9 misje katolickie, misjonarze i wszystkie dzieła dobroczynne
• 9-10 chorzy i konający
• 10-11 dusze w czyśćcu, zmarli w tym członkowie Straży Honorowej
• 11-12 królowanie Serca Pana Jezusa
Św. Małgorzata Maria powiedziała: „wszystko z miłości - nic z przymusu”. Tak więc czuwajmy z Chrystusem konającym w Ogrójcu i na Kalwarii wynagradzając Jego zbolałemu Sercu. Pocieszajmy Serce Boże naśladując pokorną i wdzięczną miłość św. Marii Magdaleny. Warto wiedzieć, że pierwszą Strażą Honorową czuwającą przy Zbawicielu, który potrzebował pocieszenia i obecność dusz rozmiłowanych w Nim - była Maryja, matka Jezusa, Jan - ukochany Jego uczeń i Maria Magdalena - rozmiłowana w Chrystusie. Otrzymali oni największą nagrodę jaką otrzymała pierwsza Straż Honorowa - tzn. Obecność w chwili otwarcia Jezusowego Serca. Oni pierwsi wpatrywali się w to pełne słodyczy Serce przebite włócznią. Jezus po dziś dzień poszukuje grona kochających osób, pragnących Go pocieszać i wynagradzać Mu swoją miłością, wierną i pamięcią - obojętność i niewdzięczność ludzi, dla których Zbawiciel tyle wycierpiał.
Do obowiązków Straży należy:
1. Wiernie odprawiać Godzinę Obecności przy Sercu Bożym
2. Brać udział w Godzinie Świętej (wspólnotowa lub indywidualnie)
3. Brać udział we Mszy świętej wynagradzającej Bożemu Sercu za swoje grzechy i całego świata w I piątek miesiąca
4. Szerzyć kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
5. Nawiedzać Najświętszy Sakrament
6. Brać udział w comiesięcznych spotkaniach Arcybractwa
Współczesne statuty Arcybractwa, zachęcając do propagowania kultu Najświętszego Serca jako “najbardziej pożądanej formy autentycznej pobożności względem Jezusa Chrystusa” wyznaczają związane z tym praktyki.
Zaleca się oprócz codziennej Godziny Obecności częste nawiedzanie i adoracje Najświętszego Sakramentu oraz udział w Ofierze Eucharystycznej – z Komunią św. wynagradzającą, zwłaszcza w pierwsze piątki miesiąca i w czasie nabożeństw eucharystycznych, sprawowanych w duchu zadośćuczynienia Sercu Zbawiciela za wyrządzone Mu zniewagi w Najświętszym Sakramencie. Nowenna dziewięciu pierwszych piątków miesiąca jest najbardziej podstawową formą czczenia Serca Jezusa. Innym ważnym strażowym nabożeństwem jest Godzina Święta, odprawiana w czwartek przed pierwszym piątkiem miesiąca. W czerwcu – miesiącu poświęconym szczególnej czci Boskiego Serca – członkowie Arcybractwa uczestniczą w nabożeństwach czerwcowych. W tym też miesiącu obchodzą główne święto patronalne – uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz tradycyjnie udają się w ogólnopolskiej pielgrzymce do tronu Królowej Polski na Jasną Górę.
Miłość do Bożego Serca Jezusa skłania ich do pielęgnowania w sobie pobożności indywidualnej, wyrażającej się w akcie osobistego poświęcenia Sercu Bożemu, odprawianiu nowenny do Najświętszego Serca przed pierwszym piątkiem każdego miesiąca, śpiewie Godzinek o Najświętszym Sercu i intronizacji Bożego Serca w rodzinie. Intensywne życie modlitwy, prowadzące do doskonałości chrześcijańskiej, znajduje swój wyraz w czynnej miłości bliźniego.
Kto pragnie stać się członkiem Straży Honorowej powinien:
● obrać sobie jedną godzinę dnia, aby w niej przy zwykłych zajęciach pamiętać o Najświętszym Sercu Jezusa i myślą czuwać przy Nim aktami miłości i wiary, oraz ofiarować Mu w intencji wynagrodzenia swoje czynności i cierpienia w czasie tej obranej godziny
● być przyjętym przez Dyrektora lub upoważnionego Zelatora. Do Straży mogą należeć wszyscy wierni, w tym również ludzie chorzy, starsi, nawet nie wychodzący z domu.